بیماری نیوکاسل Newcastle Disease پرندگان

بیماری نیوکاسل Newcastle Disease یک بیماری ویروسی بسیار واگیردار و بیماری کشنده پرنده هاست که عمدتاً پرندگان، به ویژه طیور مرغ، بوقلمون، بلدرچین، کبک و غیره را درگیر می‌کند، این بیماری می‌تواند سیستم‌های تنفسی، عصبی و گوارشی را درگیر کند.  عامل این بیماری یک ویروس از خانواده پارامیکسوویریده Paramyxoviridae است و بیماری در سه شکل خفیف لنتوژنیکLentogenic  نوع متوسط مزوژنیک Mesogenic و نوع کشنده ولوژنیک Velogenic در پرنده ظاهر میشه، یکی از بارزترین نشانه های نیوکاسل کج شدن گردن مرغ یا پرنده است که در شکل ولوژنیک بارزترین نشانه ها کج شدن گردن پرنده، فلج شدن پای پرنده، لرزیدن و ناتوانی در راه رفتن در مرغ و پرنده است و بهترین راه جلوگیری از نیوکاسل تزریق به موقع واکسن فلج مرغ یا پرنده است، از اونجایی که این بیماری بیشتر در مرغ و طیور شیوع داره عموم واکسن نیوکاسل را با نام واکسن فلج مرغ میشناسن.

در این مقاله چه خواهیم خواند

✅عامل بیماری نیوکاسل یا فلج مرغ

✅طبقه‌بندی سویه‌های نیوکاسل بر اساس بیماری‌زایی Pathotype

✅علائم بیماری نیوکاسل در پرندگان

✅امکان ابتلای طوطی و عروس هلندی به نیوکاسل

✅علائم نیوکاسل در پرندگان زینتی

✅پیشگیری در پرندگان زینتی 

✅تشخیص قطعی بیماری نیوکاسل

✅آزمایش ها و راهای تشخیص نیوکاسل در پرنده 

✅راه های انتقال بیماری نیوکاسل 

✅احتمال انتقال بیماری نیوکاسل از پرنده به انسان؟

✅راه های پیشگیری از بیماری نیوکاسل در پرندگان 

✅ساختار و ژنتیک ویروس Avian orthoavulavirus 1

عامل بیماری نیوکاسل یا فلج مرغ

عامل بیماری نیوکاسل، ویروسی است که از نظر علمی با نام (Avian orthoavulavirus 1) AOAV-1 شناخته میشه و قبلا تحت عنوان Avian paramyxovirus 1 APMV-1 طبقه‌بندی می‌شد. این ویروس متعلق به Orthoavulavirus، زیرخانواده Avulavirinae و خانواده بزرگ Paramyxoviridae است.

در انتهای مقاله به دلیل سوالات سطح بالای دوستان مشخصات علمی ویروس بیماری نیوکاسل بر اساس منابع معتبر مانند سازمان جهانی بهداشت حیوانات WOAH را بررسی خواهیم کرد.

طبقه‌بندی سویه‌های نیوکاسل بر اساس بیماری‌زایی Pathotype

اگرچه تنها یک Serotype یا دستهAPMV-1  وجود دارد، اما سویه‌های مختلف ویروس از نظر شدت بیماری‌زایی بسیار متفاوت هستند و به سه درجه یا Pathotype اصلی تقسیم می‌شوند

 لنتوژنیک  Lentogenic:سویه های کم‌خطر یا غیربیماری‌زا که علائم خفیف تنفسی ایجاد می‌کنند و اغلب به عنوان سویه‌های واکسن زنده استفاده می‌شوند مانند سویه B1 یا لاسوتا.

مزوژنیک Mesogenic :سویه‌های با شدت متوسط که می‌توانند علائم تنفسی و عصبی برای پرنده ایجاد کنند و مرگ و میر کمتری دارند.

ولوژنیک Velogenic :سویه‌های بسیار بیماری‌زا و کشنده که باعث بروز فرم حاد بیماری نیوکاسل یا فلج گردن مرغ میشوند و با علائم شدید تنفسی، عصبی، گوارشی و خونریزی همراه هستند و می‌توانند تا ۱۰۰٪ تلفات در گله‌های غیرواکسینه ایجاد کنند. این سویه‌ها بیماری‌زای اصلی نیوکاسل هستند و متاسفانه در این مرحله است که بیشتر مرغداری ها متوجه بیماری میشوند و اگر از قبل واکسن فلج مرغ یا همون نیوکاسل تزریق نشده باشه تلفات بیشماری در پی خواهد داشت.

سازمان جهانی بهداشت حیوانات WOAH سویه‌های بسیار بیماری‌زای نیوکاسل را به عنوان یک بیماری با قابلیت گزارش‌دهی فوری طبقه‌بندی کرده است تا از شیوع جهانی آن جلوگیری شود.

علائم بیماری نیوکاسل در پرندگان

علائم بالینی بیماری نیوکاسل بسیار متغیر هستند و به عواملی مانند سویه ویروس، گونه پرنده میزبان، سن پرنده و وضعیت ایمنی آن بستگی دارند. این بیماری می‌تواند سیستم‌های تنفسی، عصبی و گوارشی را درگیر کند.علائم اصلی به شرح زیر است:

۱. علائم عمومی و رفتاری بیماری نیوکاسل

این علائم اغلب در مراحل اولیه نیوکاسل و در تمام سویه‌ها، به ویژه سویه‌های حاد ولوژنیک، دیده می‌شوند

♦️افسردگی و بی‌حالی پرنده گوشه‌گیر و بی‌تفاوت به نظر می‌رسد.

♦️بی‌اشتهایی کاهش شدید یا توقف کامل مصرف دان و آب.

♦️پرهای ژولیده پرها حالت طبیعی خود را از دست می‌دهند.

♦️مرگ ناگهانی در سویه‌های بسیار حاد ولوژنیک، ممکن است پرندگان بدون نشان دادن هیچ علامت دیگری به سرعت بمیرند.

♦️تورم در ناحیه سر و گردن و اطراف چشم‌های پرنده

۲. علائم تنفسی در بیماری فلج گردن پرنده

♦علائم تنفسی یکی از شایع‌ترین تظاهرات بیماری نیوکاسل هستند

♦مشکلات تنفسی مانند، تنفس با دهان باز، تنگی نفس، و صدای خس‌خس سینه.

♦سرفه و عطسه همراه با ترشحات مخاطی از بینی و دهان.

♦التهاب ملتحمه قرمزی و آبریزش از چشم‌ها ( قبلا در مقاله عفونت چشم عروس هلندی در موردش صحبت کردیم)

۳. علائم عصبی بیماری نیوکاسل

در بسیاری از موارد، به ویژه در سویه‌هایی که سیستم عصبی را هدف قرار می‌دهند نوروتروپیک، علائم عصبی دیرتر ظاهر می‌شوند و ممکن است در پرندگانی که از مرحله حاد بیماری جان سالم به در می‌برند، باقی بمانند

♦پیچش گردن Torticollis یک علامت بسیار مشخص که در آن سر و گردن پرنده به طور غیرطبیعی پیچ خورده یا کج می‌شود، نیوکاسل علت پیچ خوردن گردن جوجه است!

♦فلج جزئی یا کامل بال‌ها و پاهای پرنده

♦لرزش عضلانی، به خصوص در جوجه‌های جوان مثلا مرغ نمیتونه راه بره و میلرزه

♦حرکات غیرطبیعی عدم تعادل ، راه رفتن به صورت دایره‌ای یا چرخیدن به دور خود عامیانه میشه گفت مرغ سرش گیج میره

♦تشنج اسپاسم‌های تونیک یا کلونیک:

۱. اسپاسم تونیک (Tonic Spasm)

تونیک به معنای سفت شدن یا انقباض مداوم عضلات است ،در این مرحله، تمام عضلات بدن پرنده (یا هر حیوان/انسانی که دچار تشنج شده) به طور ناگهانی و شدید منقبض و سفت می‌شوند. بدن ممکن است صاف و کشیده شود، گردن به عقب خم شود (کجی گردن)، و پرنده تعادل خود را از دست بدهد و بیفتد. این حالت سفتی معمولاً برای چند ثانیه ادامه دارد.

۲. اسپاسم کلونیک (Clonic Spasm)

کلونیک به معنای تکان‌های ریتمیک و متناوب است، پس از مرحله سفتی (تونیک)، عضلات شروع به انقباض و شل شدن سریع و مکرر می‌کنند. این حالت به صورت لرزش‌های شدید، تکان خوردن بال‌ها و پاها پرنده (مثل حالت پارو زدن یا شنا کردن) و حرکات غیرقابل کنترل در سراسر بدن مشاهده می‌شود

۴. علائم گوارشی در بیماری نیوکاس

در سویه‌هایی که دستگاه گوارش را درگیر می‌کنند Viscerotropic، این علائم بارزترند یعنی ویروس تمایل خاصی به حمله و تکثیر در روده و سایر اندام‌های داخلی دارند، ر نتیجه، در پرندگانی که با این نوع سویه‌ها آلوده شده‌اند، علائم مربوط به دستگاه گوارش (مانند اسهال شدید، خونریزی در روده و التهاب احشاء) بسیار شدیدتر و بارزتر از علائم تنفسی یا عصبی خواهد بود

اسهال اسهال آبکی به رنگ سبز یا سفید ( تشخیص بیماری از روی مدفوع پرنده )

اتساع چینه دان پر شدن چینه دان با مایع و مخاط بدبو.

۵. علائم تولید مثلی در مرغ‌های تخمگذار

افت ناگهانی و شدید تولید تخم‌مرغ تولید تخم ممکن است تقریباً متوقف شود، معمولا سوال این است که چرا مرغ‌ها تخم نمی‌گذارند و می‌میرند!!!

تغییر کیفیت تخم‌مرغ تخم‌ها ممکن است پوست نازک، بدشکل، بدون رنگ طبیعی، یا حاوی سفیده آبکی داشته باشند.

بیماری گردن کرج یا نیوکاسل در طوطی ها و پرنده های زینتی

متأسفانه امکان ابتلای پرندگان زینتی از جمله طوطی‌ها و عروس هلندی‌ها به بیماری نیوکاسل وجود دارد اما مرغ‌های تجاری و بومی به عنوان میزبان اصلی و قربانیان اقتصادی این بیماری شناخته می‌شوند، اما ویروس نیوکاسل می‌تواند طیف وسیعی از گونه‌های پرندگان (بیش از ۲۵۰ گونه) را آلوده کند، فقط این امر که طوطی ها کمتر در تماس هستند امکان ابتدا به نیوکاسل پایین میاد

امکان ابتلای طوطی و عروس هلندی به نیوکاسل

حساسیت: پرندگان زینتی، از جمله انواع طوطی‌سانان (عروس هلندی، طوطی برزیلی، مرغ مینا و غیره) به ویروس نیوکاسل حساس هستند

میزان درگیری (درصد): تعیین یک "درصد" دقیق برای درگیری این پرندگان دشوار است، زیرا شیوع بیماری در پرندگان زینتی ارتباط مستقیمی با میزان مواجهه آن‌ها با منابع آلودگی دارد:

محیط‌های بسته و خانگی: اگر پرنده زینتی در خانه نگهداری شود و تماسی با طیور صنعتی یا پرندگان وحشی مهاجر نداشته باشد، خطر آلودگی بسیار کم است.

محیط‌های پرخطر: در مراکز تکثیر و پرورش بزرگ، باغ پرندگان، یا بازارهایی که اصول بهداشتی رعایت نمی‌شود و تماس بین گونه‌های مختلف وجود دارد، خطر شیوع و درگیری بسیار بالاست

علائم نیوکاسل در پرندگان زینتی

علائم در طوطی‌ها و عروس هلندی‌ها مشابه مرغ‌هاست و شامل علائم تنفسی، عصبی (پیچش گردن، لرزش، فلجی)، اسهال و بی‌حالی می‌شود نکته مهم این است که در برخی پرندگان زینتی، ممکن است علائم بیماری خفیف‌تر یا دیرتر ظاهر شود، اما همچنان ناقل ویروس باشند.

پیشگیری از نیوکاسل در پرندگان زینتی

برای صاحبان پرندگان زینتی، رعایت امنیت زیستی (شستن دست‌ها قبل و بعد از تماس با پرنده، تمیز نگه داشتن قفس) و در صورت لزوم، مشورت با دامپزشک متخصص پرندگان در مورد واکسیناسیون (بخصوص اگر قصد شرکت در نمایشگاه‌ها یا پرورش صنعتی دارید) توصیه می‌شود

تشخیص قطعی بیماری نیوکاسل

تشخیص قطعی بیماری نیوکاسل تنها بر اساس علائم بالینی دشوار است، زیرا این علائم می‌توانند با بیماری‌های دیگر مشترک باشند؛ بنابراین، تأیید نهایی نیاز به آزمایش‌های تشخیصی دقیق در آزمایشگاه‌های معتبر دامپزشکی دارد.

آزمایش ها و راهای تشخیص نیوکاسل در پرنده

تشخیص بیماری نیوکاسل نیاز به تأیید آزمایشگاهی دارد، زیرا علائم بالینی آن مشابه سایر بیماری‌های پرندگان مانند آنفلوانزای پرندگان است. روش‌های تشخیصی مورد تأیید سازمان جهانی بهداشت حیوانات WOAH و منابع علمی شامل ترکیبی از روش‌های مولکولی برای تشخیص مستقیم ویروس و سرولوژیکی برای تشخیص پاسخ ایمنی پرنده هستند.

آزمایش‌های اصلی که برای تشخیص نیوکاسل انجام می‌شوند عبارتند از

۱. روش‌های مولکولی تشخیص مستقیم ویروس

این روش‌ها حضور ماده ژنتیکی ویروس RNA را در نمونه‌های بالینی تأیید می‌کنند و دقیق‌ترین روش برای تشخیص یک مورد فعال بیماری هستند.

تکنیک RT-PCR و Real-time RT-PCR

این روش Reverse Transcription Polymerase Chain Reaction استاندارد طلایی و سریع‌ترین راه تشخیص قطعی است.در این آزمایش، RNA ویروس استخراج شده و تکثیر می‌شود تا حتی مقادیر بسیار کم ویروس نیز شناسایی شود.نمونه‌ها معمولاً از بافت‌های مختلف مانند نای، ریه، مغز، طحال یا سواب کلوآک و دهان پرندگان بیمار گرفته می‌شوند.این روش همچنین به تعیین حدت virulence ویروس کمک می‌کند؛ یعنی با توالی‌یابی محل برش پروتئین F فیوژن، می‌توان مشخص کرد که سویه یافت شده خطرناک ولوژنیک است یا خفیف لنتوژنیک.

۲. جداسازی و شناسایی ویروس کشت ویروس

این یک روش سنتی‌تر و زمان‌بر است که معمولاً در آزمایشگاه‌های مرجع انجام می‌شود

تلقیح در تخم‌مرغ جنین‌دار نمونه‌های بالینی مشکوک به تخم‌مرغ‌های جنین‌دار تزریق می‌شوند. اگر ویروس نیوکاسل وجود داشته باشد، در جنین تکثیر می‌یابد و باعث مرگ آن می‌شود.

آزمایش هماگلوتیناسیون HA پس از جداسازی ویروس، توانایی آن در چسباندن گلبول‌های قرمز خون هماگلوتیناسیون آزمایش می‌شود تا وجود ویروس تأیید گردد.

۳. روش‌های سرولوژیکی تشخیص آنتی‌بادی

این آزمایش‌ها سطح آنتی‌بادی‌های تولید شده توسط سیستم ایمنی پرنده در پاسخ به عفونت یا واکسیناسیون را اندازه‌گیری می‌کنند. این روش‌ها برای پایش وضعیت ایمنی گله و نه لزوماً تشخیص یک بیماری حاد، مفید هستند

آزمایش ممانعت از هماگلوتیناسیون  HIرایج‌ترین آزمایش سرولوژیک در صنعت طیور است.

این آزمایش توانایی سرم خون پرنده در جلوگیری از هماگلوتیناسیون چسبیدن گلبول‌های قرمز توسط ویروس نیوکاسل را اندازه‌گیری می‌کند. سطح بالای آنتی‌بادی نشان‌دهنده مواجهه قبلی یا ایمنی است.

تکنیک الایزا ELISA

یک روش کمی برای اندازه‌گیری سطوح آنتی‌بادی‌های خاص ضد ویروس نیوکاسل است.

تشخیص صحیح نیوکاسل شامل ترکیبی از این روش‌ها است که توسط دامپزشکان و متخصصین آزمایشگاه‌های معتبر انجام می‌شود تا بهترین راهکار مدیریتی و کنترلی برای گله اعمال گردد.

راه های انتقال بیماری نیوکاسل

بیماری نیوکاسل بسیار واگیردار است و انتقال آن عمدتاً به صورت افقی Horizontal Transmission و از طریق چندین مسیر اصلی صورت می‌گیرد. منابع علمی بین‌المللی، راه‌های انتقال را به دو دسته تماس مستقیم و تماس غیرمستقیم مکانیکی تقسیم می‌کنند.

۱. تماس مستقیم Direct Contact

1. شایع‌ترین راه انتقال، تماس مستقیم پرندگان سالم با پرندگان آلوده چه بیمار و چه ناقل بدون علامت است.
2. ترشحات بدن پرندگان آلوده ویروس را از طریق ترشحات تنفسی بینی، دهان، چشم و به ویژه مدفوع دفع می‌کنند.
3. استنشاق و بلع پرندگان سالم با استنشاق هوای حاوی ذرات معلق ویروس آئروسل‌ها یا خوردن غذا و آب آلوده به مدفوع یا ترشحات، به سرعت مبتلا می‌شوند.

۲. تماس غیرمستقیم Fomites / Mechanical Transmission

این مسیر دومین راه مهم انتقال ویروس، به خصوص بین مزارع مختلف پرورش طیور است. ویروس نیوکاسل می‌تواند برای چندین هفته در محیط‌های گرم و مرطوب مانند بستر مرغداری، پرها، لاشه پرندگان مرده زنده بماند و توسط عوامل مکانیکی منتقل شود.

1. انسان لباس و کفش افراد می‌توانند بدون اطلاع، ویروس را از یک مکان آلوده به یک مکان سالم منتقل کنند. کارکنان مرغداری‌ها، دامپزشکان و بازدیدکنندگان از این طریق می‌توانند ناقل مکانیکی باشند.
2. تجهیزات و وسایل نقلیه وسایل حمل و نقل کامیون‌ها، تجهیزات مرغداری، سبدهای حمل پرنده، و سینی‌های تخم‌مرغ آلوده می‌توانند ویروس را جابجا کنند.
3. آب و غذا آب و دان آلوده به مدفوع پرندگان بیمار منبع مهمی برای انتقال بیماری است.

۳. پرندگان وحشی و مهاجر

پرندگان وحشی، به ویژه پرندگان آبزی اردک‌ها و غازها و کبوترها، مخزن طبیعی ویروس نیوکاسل هستند.

این پرندگان می‌توانند سویه‌هایی با حدت پایین لنتوژنیک را بدون نشان دادن علائم حمل کنند و در طول مهاجرت، ویروس را به مناطق جدید منتقل نمایند.

تماس بین پرندگان وحشی و طیور اهلی در مزارع باز یا حیاط خانگی یکی از عوامل خطر اصلی برای ورود ویروس به گله‌های تجاری است.

۴. انتقال عمودی Vertical Transmission

نقش انتقال ویروس از طریق تخم مرغ از مرغ مادر به جوجه مورد بحث است و نامشخص می‌باشد. اگرچه برخی سویه‌ها ممکن است از طریق سطح پوسته تخم‌مرغ آلوده منتقل شوند، اما ویروس‌های بسیار بیماری‌زا معمولاً باعث مرگ جنین در داخل تخم می‌شوند.

نکته کلیدی به دلیل توانایی بالای ویروس در بقا در محیط و راه‌های انتقال متعدد، رعایت دقیق اصول امنیت زیستی Biosecurity مهم‌ترین راهکار برای جلوگیری از شیوع این بیماری در مزارع پرورش طیور است.

احتمال انتقال بیماری نیوکاسل از پرنده به انسان؟

بیماری نیوکاسل در درجه اول بیماری پرندگان است و یک بیماری مشترک بین انسان و حیوان زئونوز با اهمیت بهداشتی عمومی بالا محسوب نمی‌شود.

با این حال، انتقال به انسان امکان‌پذیر است، اما معمولاً در شرایط خاص و با عوارض بسیار خفیف رخ می‌دهد

انتقال محدود انتقال بیماری به انسان بسیار نادر است و فقط افرادی را تحت تأثیر قرار می‌دهد که تماس مستقیم و نزدیک با پرندگان آلوده، چه زنده و چه مرده، دارند

علائم خفیف چشمی در افرادی مانند کارگران مرغداری، دامپزشکان، یا کارکنان آزمایشگاه که در معرض غلظت بالای ویروس قرار می‌گیرند، شایع‌ترین علامت بروز التهاب ملتحمه Conjunctivitis است .

التهاب ملتحمه چیست؟

این عارضه شامل قرمزی، سوزش، آبریزش چشم، و تورم پلک‌ها می‌شود. این علائم معمولاً خود به خود و بدون نیاز به درمان خاصی گاهی ظرف چند روز برطرف می‌شوند و هیچ عارضه جدی طولانی ‌مدتی برای بینایی یا سلامت عمومی فرد ایجاد نمی‌کنند.

بدون خطر مصرف گوشت مصرف گوشت پخته شده پرندگانی که احتمالاً آلوده بوده‌اند، هیچ خطری برای سلامت انسان ندارد، زیرا ویروس بیماری نیوکاسل با پختن از بین می‌رود.

در نتیجه، در حالی که انتقال به انسان ممکن است، علائم آن جدی نیستند و بیماری برای انسان کشنده نیست. تمرکز اقدامات بهداشتی و قرنطینه‌ای روی حفظ سلامت طیور است.

راه های پیشگیری از بیماری نیوکاسل در پرندگان

راه‌های پیشگیری از بیماری نیوکاسل در پرندگان شامل دو محور اصلی است که توسط سازمان‌های بین‌المللی مانند WOAH سازمان جهانی بهداشت حیوانات توصیه می‌شوند امنیت زیستی Biosecurity و واکسیناسیون هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، بنابراین پیشگیری حیاتی است.

۱. امنیت زیستی Biosecurity

امنیت زیستی مجموعه‌ای از اقدامات مدیریتی برای جلوگیری از ورود عوامل بیماری‌زا به یک مزرعه یا محل نگهداری پرندگان است.

کنترل تردد

✅ تردد افراد غیرمجاز و وسایل نقلیه به داخل مزرعه باید به شدت محدود شود.

✅ استفاده از لباس کار و کفش مخصوص مزرعه که فقط در داخل محیط استفاده می‌شود، ضروری است

✅ استفاده از حوضچه‌های ضدعفونی‌کننده Foot baths برای کفش‌ها و ضدعفونی چرخ‌های وسایل نقلیه ورودی الزامی است.

قرنطینه

✅ پرندگان جدیدی که وارد گله می‌شوند باید حداقل به مدت ۳ تا ۴ هفته در یک مکان جداگانه قرنطینه شوند تا از سلامت آن‌ها اطمینان حاصل شود.

✅ در صورت مشاهده پرنده بیمار در گله، فوراً باید آن را جدا و تحت نظر دامپزشک قرار داد.

نظافت و ضدعفونی

✅ محیط نگهداری پرندگان، آبخوری‌ها، دانخوری‌ها و تمام تجهیزات باید به طور منظم و با استفاده از مواد ضدعفونی‌کننده مناسب شسته و استریل شوند.

✅ بستر مرغداری باید خشک و تمیز نگهداری شود.

مدیریت پسماند و لاشه

✅ لاشه پرندگان مرده باید به صورت بهداشتی و ایمن مانند سوزاندن یا دفن عمیق از بین برده شود تا از گسترش ویروس جلوگیری گردد

جلوگیری از تماس با پرندگان وحشی

✅ محل نگهداری طیور باید با استفاده از توری یا سایر موانع فیزیکی از دسترسی پرندگان وحشی، جوندگان و حیوانات دیگر مانند گربه‌ها و سگ‌ها محافظت شود

۲. واکسیناسیون Vaccination

واکسیناسیون یک ابزار حیاتی برای کاهش شدت بیماری، کاهش میزان تلفات و کنترل شیوع ویروس است، به خصوص در مناطقی که بیماری بومی Endemic است.

انواع واکسن‌ها دو نوع اصلی واکسن نیوکاسل وجود دارد

✅ واکسن‌های زنده ضعیف‌شده این‌ها سویه‌های لنتوژنیک کم‌خطر ویروس هستند مانند سویه B1، لاسوتا که از طریق آب آشامیدنی، اسپری یا قطره چشمی/بینی تجویز می‌شوند

✅ واکسن‌های کشته‌شده غیرفعال این واکسن‌ها معمولاً تزریقی هستند و ایمنی قوی‌تری ایجاد می‌کنند اما استفاده از آن‌ها دشوارتر است و معمولاً به عنوان دوز تقویتی Booster پس از واکسن زنده استفاده می‌شوند

برنامه واکسیناسیون برنامه واکسیناسیون باید توسط یک دامپزشک متخصص و متناسب با میزان خطر منطقه، نوع تولید گوشتی یا تخم‌گذار و سویه‌های غالب بیماری تنظیم شود.

رعایت زنجیره سرد حفظ شرایط نگهداری و حمل و نقل صحیح واکسن‌ها زنجیره سرد برای مؤثر بودن آن‌ها ضروری است.

ترکیب دقیق این اقدامات امنیت زیستی سخت‌گیرانه به همراه یک برنامه واکسیناسیون منظم بهترین محافظت را در برابر این بیماری فراهم می‌کند.

ساختار و ژنتیک ویروس Avian orthoavulavirus 1

نوع ژنوم ویروس نیوکاسل :از نوع RNA تک‌رشته‌ای، خطی، غیرقطعه‌ای و با پلاریته منفی است negative-sense, single-stranded RNA.

اندازه ژنوم :طول ژنوم حدود ۱۵.۲ کیلوباز kb است و اندازه آن مضربی از عدد ۶ است قانون "قانون شش" یا the "rule of six" که برای تکثیر صحیح ویروس ضروری است.

ساختار ویروس :یک ویروس پوشش‌دار enveloped و چندشکل pleomorphic است که قطری حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ نانومتر دارد. پوشش ویروس از غشاء سلول میزبان آلوده منشأ می‌گیرد.

پروتئین‌های ساختاری ژنوم ویروس: ۶ پروتئین ساختاری اصلی را کد می‌کند که به ترتیب از انتهای '3 به '5 قرار گرفته‌اند

🔸 پروتئین نوکلئوکپسید NP

🔸 فسفوپروتئین P

🔸 پروتئین ماتریکس M

🔸 پروتئین فیوژن یا ادغام F

🔸 پروتئین هماگلوتینین-نورآمینیداز HN

🔸 پروتئین بزرگ یا RNA پلی‌مراز L

🔸 همچنین دو پروتئین غیرساختاری V و W نیز تولید می‌شوند.

اهمیت پروتئین‌های F و HN

پروتئین‌های F و HN نقش کلیدی در بیماری‌زایی پاتوژنز و ایجاد ایمنی دارند

پروتئین F فیوژن این پروتئین مسئول ادغام پوشش ویروس با غشای سلول میزبان و ورود ویروس به داخل سلول است. توالی اسید آمینه در محل برش این پروتئین cleavage site مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده حدت virulence ویروس است. سویه‌های بسیار بیماری‌زا ولورژنیک دارای محل برش متفاوتی نسبت به سویه‌های خفیف لنتوژنیک هستند.

پروتئین HN هماگلوتینین-نورآمینیداز این پروتئین به گیرنده‌های سطح سلول میزبان متصل می‌شود فعالیت هماگلوتینین و همچنین به ویروس کمک می‌کند تا از سلول آلوده خارج شود فعالیت نورآمینیداز.

 سخن نویسنده

رسیدیم به انتهای مقاله، قبل از هر چیز ازتون ممنونم که تا به اینجای مقاله مطالعه کردین، این نشون میده که یک انسان نگران حیوانات است و دیدن این منظره زیباست، ممنون که با این مسئولیت پذیریتون دنیا را جای بهتری برای زندگی میکنید، هر سوالی دارین در بخش دیدگاه ها بپرسید ما در پت لینک پل ارتباطی میان شما، مراکز خدماتی حیوانات و حیوانات بی زبان هستیم تا دردهای آنها را بنویسیم و انتشار دهیم و افراد مسئولیت پذیر هر روز آگاه تر شوند، با بیماری نیوکاسل هم آشنا شدیم الان میدونیم که میزبان اصلی نیوکاسل مرغ ها هستند و میدونیم که واکسیناسیون فلج گردن بهترین راه پیشگیری از این بیماریست، افرادی هم که پرندگان زینتی دارند از اونجایی که خیلی پیش نمیاد پرنده رو در جاهای عمومی ببریم که امکان دریافت ویروس باشه معمولا نگرانی کمتری راجع به این بیماری شایع پرندگان دارند اما حواستون باشه اگر پرندتون رو به پانسیون پرندگان بردین حتما در قفس نگهداری بشه اون چند روزی که کنار پرنده ی قشنگتون نیستید سلامتیش خیلی مهمتر از هر چیز دیگریست برای شما و پرندهای قشنگتون آرزوی سلامتی دارم